รวมพันไดโนเสาร์ของทั้งหมด

   สวัสดีครับเพื่อนๆทุกคน  ผมจะมานำเสอนเรื่องรวมพันไดโนเสาร์ของทั้งหมด เนื้อหาในบล็อกผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี้ด้วย  

    

  เอาล่ะ เรามาเริ่มกันที่พวกกินเนื้อดีกว่า  ...แถ่น แทน แท้นนนนนนน

       

    สไปโนซอรัส (อังกฤษ: Spinosaurus) มีความหมายว่าสัตว์เลื้อยคลานมีแผง สไปโนซอรัส ถูกค้นพบครั้งแรกในอียิปต์ ในปี ค.ศ.1910 เป็นสัตว์กินเนื้อยืน 4 ขาและอาจจะยืน 2 ขาได้เมื่อดูจากขนาดของขาทั้ง 2 คู่ มีจุดเด่น คือกระดูกสันหลังสูงเป็นแผ่นคล้ายใบเรือ รูปวงรี มี11ชิ้น ชิ้นที่ยาวที่สุดมีความยาว 1.69 เมตร เชื่อกันว่าใช้ควบคุมอุณหภูมิร่างกาย เนื่องจากถูกค้นพบฟอสซิลในอียิปต์จึงได้สันนิษฐานเช่นนั้น กะโหลกศรีษระมีจงอยปากแคบที่เต็มไปด้วยฟันรูปกรวย มีหงอนคู่ขนาดเล็กอยู่เหนือดวงตา แขนแข็งแกร่งมี 3นิ้ว สามารถใช้เป็นอาวุธและจับเหยื่อได้ มีความยาว 16-18 เมตร (ส่วนกะโหลก ยาว 1.75 ม.) น้ำหนัก 7 - 10 ตัน อาศัยอยู่ใน ทวีปแอฟริกา มีชีวิตอยู่ในตอนกลางของยุคครีเตเชียส (100-97 ล้านปีที่แล้ว) ในช่วงที่มันอาศัยอยู่ในยุคครีเตเชียสตอนกลาง มันมีคู่แข่งที่สำคัญอย่าง คาร์ชาโรดอนโทซอรัส ที่อาศัยอยู่ยุคเดียวกันที่มีความยาว13เมตรและเป็นไดโนเสาร์กินเนื้อที่ใหญ่ เป็นอันดับ3ของโลก สไปโนซอรัส เป็นไดโนเสาร์กินเนื้อที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ1ในโลก , มันมีญาติอย่าง ซูโคไมมัส

     เวโลซีแรปเตอร์ (อังกฤษ: Velocirapor) เป็นไดโนเสาร์กินเนื้อชนิดหนึ่ง มีชีวิตอยู่เมื่อ 85 ล้านปีที่แล้วในทะเลทรายโกบีของมองโกเลีย เวโลซีแรปเตอร์ เป็นหนึ่งในไดโนเสาร์ที่ฉลาดที่สุด มันฉลาดพอๆกับลิงกอริลลาเลยทีเดียว เวโลซีแรปเตอร์เป็นพวกไดโนเสาร์ที่วิวัฒนาการเป็นนก มีหลักฐานจากฟอสซิลของมัน ว่ามันมีขนด้วย ถึงมันจะมีขนแต่ขนไม่ได้ใช้สำหรับการบิน แต่ใช้สำหรับโอ้อวดเพศเมียในเวลาผสมพันธุ์ และให้ความอบอุ่นแก่ร่างกาย เหยื่อประจำของเวโลซีแรปเตอร์คือโปรโตเซอราทอปส์ ซึ่งเป็นพวกไทรเซอราทอปส์เชีย น มันอาจจะทำงานกันเป็นทีม และเข้าไปฆ่าเหยื่อด้วยกรงเล็บของมัน เวโลซีแรปเตอร์มีขนาดเล็กกว่าในภาพยนตร์เรื่องจูราสสิค ปาร์ก มาก เนื่องจากในภาพยนตร์มันถูกแต่งเติม จนกลายเป็นยอดนักล่าสูง 2 เมตร ทั้งๆที่จริงแล้วมันสูงเพียงเท่าต้นขาของมนุษย์ เวโลซีแรปเตอร์มีญาติที่ใกล้ชิดที่สุดคือไดโนไนคัส ในทวีปอเมริกาเหนือ

ไทเเรนโนซอรัส (Tyrannosaurus)  เป็นไดโนเสาร์ที่มีชื่อเสียงที่สุด อาสัยอยู่ในยุคครีเทเชียสตอนปลายเมื่อประมาณ 65 ล้านปีก่อน ในทวีปอเมริกาเหนือ นอกจากนั้นยังพบชนิดใกล้เคียงในมองโกเลีย เเละจีนอีกด้วย เป็นพวกไดโนเสาร์กินเนื้อ2 ขาหรือเทอโรพอด ความยาวของมันวัดได้ 13 เมตร เเละในตัวที่ใหญ่ที่สุดมีขนาดถึง 15 เมตร ส่วนความสูงของมันคือ 6 เมตร หนัก 6-7 ตัน ในปัจจุบันมันโดนสไปโนซอรัส ล้มเเชมป์ไปเสียเเล้ว ไทรันโนซอรัสตัวที่สมบูรณ์ที่สุดมีชื่อว่า ซู ซึ่งเป็นนฟอสซิลไดโนเสารืที่สมบูรณ์ที่สุดด้วย การค้นพบไทรันโนซอรัสครั้งเเรกพบโดยบรานับบราว เมื่อปีค.ศ. 1905 ฟันของมันยาวถึง 16 เซนติเมตร ชาวคบกระดูกเเละกรามของมันยังมีเเรงบดถึง 5 ตันทำให้มันเป็นนักล่าที่มีประสิทธิภาพเเละยังเป้นหน่อยเก็บขยะด้วยเช่นกัน

    ต่อไปเรามาที่พวกกินพืช

ซัล ตาซอรัส ( กิ้งก่าจากซัลตา ) เป็นไดโนเสาร์ตระกูลซอโรพอด ขนาดเล็กที่เหลืออยู่ถึงปลายยุคครีเตเซียส 75 - 65 ล้านปี และ เป็นสายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กลงมาอีก คือมีความยาวเพียง 12 เมตร หนัก 7 ตัน

เช่น เดียวกับ ซอโรพอดจำพวกอื่น ซัลตาซอรัสมีฟันแท่งที่ทื่อ ช่วงคอ กับ ส่วนหางที่ยาว แต่ลักษณะเด่นของมันและซอโรพอดยุคหลังอื่นๆคือ ผิวหนังมันมีปุ่มกระดูกเกล็ดผุดขึ้นมาจากหนัง เพื่อประโยชน์เป็นเกราะ ป้องกันลำตัวมันจากนักล่า คล้ายๆกับ ไดโนเสาร์หุ้มเกราะ ค้นพบเมื่อปีค.ศ.1980

แคมป์โทซอรัส (Camptosaurus - กิ้งก่าหลังโค้ง) มีชีวิตอยู่ในช่วงปลายยุคจูแรสสิค ชื่อ นี้มาจากโครงสร้างของของมันที่สามารถยืนตรง 2 เท้าหรือ 4 เท้าก็ได้ ขนาดตัวไม่ใหญ่มากนัก ความยาวประมาณ 6.5 เมตร และ ส่วนสูง 2 เมตรจากพื้นถึงเอว เป็นไดโนเสาร์ใน กลุ่มสะโพกนก (Ornithischia) รุ่นแรกๆของกลุ่มสายพันธุ์ที่ต่อไปในสมัยหลังจะวิวัฒนาการไปเป็น อิกัวโนดอน และ ไดโนเสาร์ตระกูลปากเป็ดในสมัยครีเตเชียส มันมีปากตัด เพื่อเอาไว้สำหรับกินพืชในป่า

เป็นไดโนเสาร์ที่ไม่ได้มีขนาดอาวุธป้องกันตัวครบเครื่องแบบสเตโกซอรัส หรือ มีขนาดใหญ่ร่างยักษ์อย่างซอโรพอด ฝีเท้าก็ไม่ว่องไวนักเนื่องจากน้ำหนักตัวที่หนักไป (จนต้องยืน 4 ขา ในบางเวลา) จึงมักกลายถูกล่าเป็นเหยื่อจากพวกไดโนเสาร์กินเนื้อในป่า จนกระทั่งมันเริ่มวิวัฒนาการไปเป็น ไดโนเสาร์ร่างใหญ่ติดอาวุธอย่างอิกัวโน

ซิตตะโกซอรัส(Psittacosaurus)  หรือ ไดโนเสาร์ปากนกแก้ว มีชีวิตอยู่ในยุคครีเตเชียสตอนต้น พบได้ในทวีปเอเชียและทวีปยุโรป เป็นสัตว์กินพืช 2 เท้าที่มีขนาดเล็ก เพราะมีความ ยาวลำตัวเพียง 2 เมตร กะโหลกศีรษะแคบ กระดูกแก้มมีลักษณะคล้ายเขา ตาและรูจมูกอยู่ค่อน ข้างสูง จะงอยปากมีลักษณะงองุ้มคล้ายปากของนกแก้ว จึงทำให้มันได้ชื่อว่า "ไดโนเสาร์นกแก้ว" หน้าตาของมันไม่ค่อยดุร้ายเหมือนไดโนเสาร์ตัวอื่น ๆ ในตระกูลเดียวกัน

ในภายหลัง ได้มีการค้นพบไดโนเสาร์ปากนกแก้วชนิดใหม่ ที่หมวดหินโคกกรวด อำเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ ซึ่งเป็นการค้นพบซากฟอสซิลไดโนเสาร์ปากนกแก้วครั้งแรกของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จึงได้มีการตั้งชื่อให้กับไดโนเสาร์ปากนกแก้วชนิดใหม่นี้ว่า "ซิตตะโกซอรัส สัตยารักษ์กี" เพื่อเป็นเกียรติแด่นเรศ สัตยารักษ์ ซึ่งเป็นผู้ค้นพบซากฟอสซิลดังกล่าว

ต่อไปเรามาที่พวกที่อยู่ในนํ้าดีกว่า

ออสตราโคเดิร์ม (Ostracoderm) เป็นปลาโบราณที่สูญพันธุ์ไปแล้ว เป็นสัตว์มีกระดูกสันหลังที่เกิดขึ้นเป็นกลุ่มแรกๆ พบเป็นซากฟอสซิลอายุระหว่างยุคออร์โดวิเชียนจนถึงยุคดีโวเนียน ในทวีปอเมริกาเหนือและยุโรป ถือเป็นสัตว์มีกระดูกสันหลังที่เกิดก่อนสัตว์กลุ่มอื่นๆ ความยาวไม่เกิน 30 ซม..ไม่มีขากรรไกร มีตาด้านข้าง 1 คู่ แพนหางแบบสองแฉก แต่ละแฉกไม่เท่ากัน ส่วนหัวมีแผ่นกระดูกปกคลุม กระดูกสันหลังยาวจนเกือบถึงปลายหาง มีจมูก 1-2 รู ช่องเหงือกเปิดที่ผิวลำตัว ไม่เชื่อมต่อกับคอหอย มี 7-10 คู่

    อาร์คีลอน (Archelon) เป็นสกุลของเต่าทะเลสูญพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุด ฟอสซิลของมันพบในปีค.ศ.1895 ที่รัฐเซาท์ ดาโคตา ประเทศสหรัฐอเมริกา และได้รับการบรรยายในปีค.ศ. อาร์คีลอนที่ใหญ่ที่สุดมีความยาวมากกว่า 4 เมตร หนักประมาณ 2 ตัน มันอาศัยอยู่ในยุคครีเทเชียสตอนปลายเมื่อประมาณ 75-65 ล้านปีก่อน และสูญพันธุ์ไปพร้อมกับไดโนเสาร์ เมื่อ 65 ล้านปีก่อน มันเป็นบรรพบุรุษของเต่าทะเลในปัจจุบัน อาร์คีลอน มีญาติคือเต่าทะเลอีกชนิดที่ชื่อ โพรโทสเตกาที่อาศัยอยู่ในยุคจูราสสิค ฟอสซิลของมันพบในรัฐเซาท์ ดาโคตา รัฐไวโอมิง และบางส่วนของอเมริกา กระดองของมันไม่แข็งเหมือน เหมือนเต่าปัจจุบัน แต่จะเหนียวในเนื้อ และมีกระดูกหุ้มบางส่วน

    ฮาลิซอรัส (Halisaurus) เป็นสายพันธุ์ที่สูญพันธุ์แล้ว ของตระกูลโมซาซอร์ มันมีความยาวประมาณ 3-4เมตร (10 -13 ฟุต) มันอาจจะเป็นโมซาซอร์ที่เล็กที่สุด เมื่อเทียบกับโมซาซอร์ชนิดอื่น ฮาลิซอรัสอาศัยอยู่ในช่วงยุคครีเทเชียส เมื่อประมาณ 85-65 ล้านปีก่อน ชื่อของมันมีความหมายว่า กิ้งก่าทะเล เหยื่อของมันอาจจะเป็นนกทะเลดึกดำบรรพ์ที่ชื่อ เฮสเปอร์รอร์นิส

    โมซาซอร์ (Mosasaur) เป็นกลุ่มกิ้งก่าทะเลคล้ายงูที่เคยมีชีวิตอยู่ปลายยุคครีเทเชียส เชื่อว่ามีวิวัฒนาการมาจากสัตว์กลุ่มกิ้งก่าและงูที่รู้จักกันในช่วงต้นยุค และหลังจากที่มีการวิเคราะห์วิวัฒนาการของมัน โดยดูโครงสร้างขากรรไกรและกะโหลกศีรษะที่ยืดหยุ่นได้ ทำให้นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่ากิ้งก่ากลุ่มนี้น่าจะเป็นญาติใกล้ชิดกับงู

     โมซาซอร์อาศัยกระจายไปหลายส่วนของโลก เพราะในยุคนี้มีระดับน้ำทะเลสูง เรียกว่าน้ำทะเลไปถึงไหนเจ้าสัตว์กลุ่มนี้ก็ไปถึงนั่น ดังจะเห็นได้จากมีการค้นพบฟอสซิลในหลายพื้นที่ ทั้งในอเมริกาเหนือ ได้แก่ แคนาดาและสหรัฐ ที่พบในหลายรัฐซึ่งเคยเป็นเส้นทางทะเล นอกจากนี้ยังพบในเนเธอร์แลนด์ สวีเดน แอฟริกา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และเกาะเวกานอกชายฝั่งขั้วโลกใต้ โดยพบฟอสซิลครั้งแรกในเขตเหมืองหินปูนในเมืองมาสตริกช์ของเนเธอร์แลนด์ ปี 1764

     โมซาซอร์เป็นกิ้งก่าทะเลที่ว่ายน้ำเก่งและสามารถปรับตัวได้ดีเพื่ออยู่ในเขต ทะเลน้ำตื้นและอบอุ่น และแม้แต่ออกลูกในน้ำ ซึ่งออกลูกเป็นตัว ไม่ต้องขึ้นฝั่งเพื่อไปวางไข่เหมือนเต่าทะเลทั่วไป ส่วนอาหารกินได้ทุกอย่าง รวมถึงพวกทากทะเล หอยและสัตว์ทะเลอื่น ๆ เพราะมีฟันแข็งแรง

     ตัวเล็กสุดมีขนาดยาวประมาณ 3-3.5 เมตร ส่วนตัวใหญ่สุดยาวระหว่าง 9-15 เมตร

นอกจากนี้ยังมีไดโนเสาร์ชนิดต่างๆอีกมากมาย ให้เราได้ค้นหา